현저하게 낮은 자국 독서량에 대응하여, 몇 주전 폴란드 최대 유력 일간지 가제타 뷔보르챠 (Gazeta Wyborcza)는 책 읽는 폴란드라는 새 사회 캠페인을 시작했다. 폴란드 국립도서관의 발표에 따르면 국민의 절반 이상이 전혀 책을 읽지 않거나 읽더라도 3페이지 이상을 넘기는 경우가 없다고 한다. 폴란드의 독서문화가 어쩌다 이런 상황으로까지 오게 되었는지에 대한 토론이 활발하다.
이번 캠페인에는 각계의 공인들도 참여해 대중의 독서문화를 독려했다. 가제타지는 독서에 대한 대중의 흥미부재를 지적하며 이에 따른 해결책을 제시한 일련의 기사들을 실었다. 그 중 하나를 살펴보자. 작가 겸 수필가인 야누슈 루드니츠키(Janusz Rudnicki)는 교육부에서 만든 청소년 필수독서 목록을 강하게 비난한다.
W szkole straszy. Jeśli porównać ją do opery, to jej upiorem są lektury. Ich liczba jest makabryczna. A co najmniej połowa, licząc już od szkoły podstawowej, absolutnie zbędna. Czytanie ich wszystkich to droga przez mękę. Niech sczezną. A razem z nimi odpowiedzialne za ten jeżący włosy na głowie repertuar MEN. I nauczyciele.
다른 유럽 국가의 경우와 비교했을 때 폴란드 국민의 독서 실태는 더욱 암울하다. 가령 체코와 프랑스가 실시한 조사 보고서에 따르면 각각 83퍼센트, 69퍼센트의 국민이 작년 한해 적어도 한 권의 책을 읽었다고 한다. 폴란드의 경우를 보자. 요리책, 사진책, 사전까지 억지로 포함해도 44퍼센트밖에 되지 않는 심각한 수치다! 가장 충격적인 결과는 고학력자의 (교사, 교수 포함) 20퍼센트가 지난 몇 년간 단 한 권의 책에도 손을 대지 않았다는 사실이다.
폴란드 블로거들도 하나 둘 의견을 내놓기 시작했다. 이번 보고서에 대한 Metzliszcze라는 블로거의 생각을 소개한다.
Zacznijmy od tego, że w moim domu lektury zawsze były obecne, a moi rodzice nie potrzebowali akcji społecznych żeby wiedzieć, że dzieciom należy czytać książki. Z tego też powodu niewyobrażalne jest dla mnie, jak można w ciągu 365 dni nie znaleźć chwili czasu na to, żeby sięgnąć po przynajmniej jedną książkę. A tutaj proszę, 56% spośród badanych taki wysiłek już zdecydowanie przerósł.
또한 그는,
Czy pozostaje coś jeszcze do dodania? Może konstatacja, że od 1992 roku (czyli momentu od kiedy zaczęto systematycznie to obserwować) poziom czytelnictwa sukcesywnie u nas spada, a lada moment staniemy się narodem wtórnych analfabetów.
자신의 블로그에 주로 서평을 올리는 바리아(Varia)는 무엇이 상황을 이지경으로 만들었는지 의문을 품는다.
Z czego to wynika? Moim zdaniem, niestety, z lenistwa intelektualnego. Ono przejawia się nie tylko w niskich wynikach czytelnictwa, ale także w tym, że w godzinach największej oglądalności w telewizji można obejrzeć tylko kolorowe seriale albo krzyczące teleturnieje albo w tym, że multipleksy nie wyświetlają tak zwanych ambitnych filmów. Zbyt wiele osób pozwala sobie na intelektualne lenistwo, na karmienie mózgu wysoko przetworzoną papką, która szybko się wchłania i nie każe się nad sobą zastanawiać. A czytanie książek, nawet takich rozrywkowych, wymaga jednak jakiegoś wysiłku intelektualnego i skupienia przez dłuższy czas. Ale to są wzorce, które wynosi się z domu i ze szkoły.
킨들매니아(Kindlemaniac)라는 또 다른 블로거는 방문객을 상대로 그들의 독서습관을 조사했다. 결과는 아주 놀라웠다. 절반이 넘는 방문객이 연간 10권 이상 독서를 하며, 이 중 17퍼센트는 무려 50권 이상을 읽는다고 응답했다.
Bardzo mnie cieszy fakt, że wśród odwiedzających bloga jest tylu regularnych czytelników książek. Myślę, że ma to też swoje uzasadnienie pragmatyczne. Właśnie osoby, które decydują się na zakup czytnika zazwyczaj na co dzień czytają dużo a czytnik ma im jedynie ułatwić oddawanie się ‘nałogowi’. Co ciekawe nie rzadko świeżo upieczeni właściciele Kindle'a stwierdzają, że odkąd posiadają czytnik przeczytali więcej książek w danym czasie niż normalnie by się im to przydarzyło.
킨들매니아(Kindlemaniac)은 다음과 같이 글을 맺는다.
Można powiedzieć, że grupa czytelników bloga reprezentuje wręcz odwrotne tendencje niż główny nurt.
과연 그럴까? 이 곳만 특별한 것이었을까?
하지만 다른 곳의 글을 살펴보면 현실은 또 그렇게 암울해 보이지는 않는다. 노북스(Nobookks)는,
Serwisy literackie odwiedzają setki tysięcy internautów, którzy tworzą wirtualne biblioteczki, oznaczając między innymi, co chcą przeczytać. W Empikach setki książek i komiksów są po prostu „zaczytywane”, na co narzekają ich wydawcy. Targi książki biją rekordy popularności.
이렇듯 블로거들의 의견에 따르면, 폴란드 독서의 미래가 불투명해 보이는 듯 하지만 희망은 있다. 인터넷을 지식 정보 공유의 새로운 도구로서 보는 이들에게 한 가지 희소식을 전해 주자면 폴란드 블로거 조사에 따르면 15세 이상의 300만명의 인터넷 사용자들이 매일 특정 블로그를 방문, 구독한다고 한다. 게다가 30만명 이상의 아이들이 정기적으로 블로그를 구독하고 있으며, 그 중 18만명은 직접 자신의 블로그에 글을 쓰며, 16만명이 방문한 블로그에 리플을 단다고 한다.